Moje tęsknoty

Już dwa lata upłynęły

jak odeszłaś ukochana,

skąd się chwile grozy wzięły,

jak się rodzi tępa ściana?

Ukochana moja miła

powróć do mnie choć na chwilę,

nocą znowu mi się śniłaś-

ile będę czekał,ilę?

Żal wciąż topi moje serce

i w niewoli trzyma cele,

już miłości nie chcę więcej

bo ta na kraterze zielem.

Ciężarem ludzkich przeznaczeń

borykam się wciąż codziennie

i nie może być inaczej-

życie nas tropi niezmiennie.

Modlę się o twoją duszę

i odmawiam wciąż pacierze

a ze smutkiem walczyć muszę-

nie chcę wygrać,mówię szczerze.

Wciąż usuwam tok przeszkody

a te tak ciągle mnożą się,

zasłaniają kształt urody

która mi czasem pomóc chce.

Gdy ty przy mnie blisko byłaś

życie nas cieszyło no bo

wciąż radością się cieszyłaś-

nocą mnie cieszyłaś sobą.

Nie zagoi się ta rana

bo nie może się zagoić,

w moim życiu taka zmiana

może tylko się podwoić.

Więc przytul mnie znowu we śnie

abym się poczuł dziś lepiej,

na jawie jest zawsze boleśnie-

we śnie poczuję znów ciebie!

Melodię piękną ułożę

i okraszę ją słowami,

twojej pamięci ją złożę

byśmy zawsze byli sami.