Ziunia

 Gdy się stała trwoga

 Ty poszłaś do Boga,

 dziatki zostawiłaś

 i głęboko śniłaś

 a moja tęsknota

 otworzyła wrota

 i błękitna szata

 zamknięta na lata

 cudem powróciły

 i się otworzyły,

 wnet Ziunię witamy

 i na powrót mamy.

 Z radością się budzisz

 i wracasz do ludzi

 więc witamy Ciebie

 jak Pan Bóg na niebie,

 gwiazdy się otworzą

 już za wolą Bożą,

 jasny księżyc zboczy

 i przejży na oczy

 a ja Twój kochanek

 wesół jak poranek

 znów Ciebie przytulę

 jak swoją matulę

 i swojego tatę

 kolorowym latem!