Wędrówki po Wąwolnicy 2

 Wąwolnica już nas woła

 i na nowy spacer kusi,

 chce się czymś pochwalić zgoła

 i pokazać to nam musi.

 Więc na spacer się zbieramy,

 Koko niesie w zębach smyczę,

 wnet wędrówkę zaczynamy- 

 na głęboki reset liczę!

 Pierwsza lampa już błysnęła

 i uwiodła kawał rynku,

 wnet ostatnia zapłonęła

 po statecznym odpoczynku.

 Te leniwe lampy pewnie,

 światła tyle jak od świecy,

 oświetlają plac niepewnie

 albo raczej tak dla hecy.

 Kiedyś oświetlały gazem

 i przyjemnie tu świeciły,

 rzadko pracowały razem

 lecz dawały nastrój miły.

 To z powodu lamp ulicznych

 rynki wszędzie mnie uwodzą

 a witryny sklepów licznych

 z markizami też mnie zwodzą.

 Odświeżona kamienica

 choć sto latek ma już chyba

 wciąż promuje swoje lica

 bo chce lokatorów zdybać.

Skwerek centrum rynku wspiera

 toteż teraz z psami razem

 w odwiedziny się wybieram-

 psy ciekawe nowych wrażeń.

 Psy swobody mają więcej

 i biegają tutaj żwawo

 bo nie patrzę im na ręce-

 delektują się murawą.

 Gdy się pieski wybiegają

 to wracają już do smyczy

 bowiem świetny instynkt mają

 i nie muszę braci ćwiczyć.

 Dwa banki,poczta i szkoła

 żyją tu w jednym układzie:

 satelity rynku zgoła-

 fakt ów się cieniem nie kładzie.

 Choć ruch na rynku panuje,

 okraszony śmiechem i gwarem,

 to miejsce tu spokój lansuje

 a ciepło tworzy z nim parę!