Powrót

 Może wrócę pełną wiosną

 gdy przestaną tkać już krosno,

 złotą nicią nas połączy

 słońce kiedy zmianę skończy.

 Zachwycony twym obrazem

 znów odetchnę tak głęboko,

 przerwa kończy się tym razem

 bez pożywki głodnym smokom.

 Słońce pustkę nam wybaczy,

 złotą nicią nas połączy,

 zmiesza płyny w kręgu naczyń

 by radością przerwę skończyć.

 Tę absencję zamienimy

 na koncerty Fryderyka,

 znikną w naszym życiu mimy

 i pogodzi nas muzyka.

 Morze kwiecia ci przynoszę:

 to wszystkiego nie załatwi

 ale o dyspensę proszę

 by oddychać było łatwiej.