Powrót z emigracji

  Wszyscy nie maja racji,

   jutro już będzie lepiej,

   wracajcie z emigracji-

   ja widzę znaki na niebie.

   Nie oglądaj się za siebie,

   przyszłość jest przed tobą blisko,

   tutaj zauważą ciebie,

   tu domowe masz ognisko.

   Po co błąkasz się po świecie

   i urabiasz swoje ręce,

   już za mostkiem znów cię gniecie-

   kończ robotę na okręcie.

   Rejs dziś obierz na swą chatę,

   ktoś na ciebie czeka w domu,

   wyznacz chłopcze pewną datę-

   ewakuuj się ze promu.

   Mewa krzyczy na relingu,

   bryza bije cię po oczach:

   "gdzie ty płyniesz polski synku?"

   Noc cypryjska jest urocza.

   Twoją karą być nie może

   bardzo ciężka,żmudna praca,

   śmieje się wzburzone morze-

   pomyśl madrze kiedy wracasz?

   Dziś twój powrót z emigracji

   aż po latach bardzo wielu

   to nie zjazdy z wakacji-

   śruba twoją przyszłość miele!

   Nie zamartwiaj się sokole,

   w domu cię czekają dzieci,

   powrót siedzi na twym czole

   a tęsknota w dal już leci.

   Miecze statku fale prują,

   myśl maluje twoją przyszłość,

   serce twoje wnet poczuje

   twą realną rzeczywistość.

   Życie w kleszcze cię chwyciło

   narzucając ci rygory,

  zrzuć je nawet choćby siłą

   i wypromuj nowe wzory.

   Błyszczą gwiazdy,noc się pali,

   księżyc wlecze siwą brodę,

   głos rozsądku gdzieś z oddali

   już na powrót wydał zgodę!