Dary boże

 Lato przyszło nieco wcześniej

 i ciepełkiem świat zalało,

 w sadach słodkie są czereśnie

 chociaż w maju często lało.

 

 A w ogrodach moc truskawek 

 kusi nasze podniebienia

 i wypiera gorzką kawę

 gdy kryjemy się do cienia.

 Dzień się robi znowu długi

 i powoli nockę skubie;

 noc mu zwraca dawne długi

 a ja szczodrość bardzo lubię.

 Płeć nadobna niby kwiaty

 kwitnie szybko jak piwonie,

 choć odkrywa czar na raty

 ale razi nas ogromnie!

 Dziarsko zaś figlują ptaszki

 gdy wspierają damską rzeszę,

 ta zdejmuje fatałaszki

 zawsze ku męskiej uciesze!

 Od świtania aż po wieczór

 wyśpiewują forte frazy:

 skowroneczek mój po mieczu

 i kos czarny tysiąc razy.

 Ów kos małym żółtym dziobem

 gwizda z żoną na wyprzódki,

 chciałby śpiewać całą dobę

 chociaż dziób ma bardzo krótki.

 A wieczorem słowik rządzi

 i na łąki śpiew posyła,

 śpiew donośny długo błądzi

 bo w nim jest magiczna siła!

 Złote słońce i czereśnie,

 ptasi śpiew i dziewki hoże

 mamy teraz nieco wcześniej

 więc kosztujmy dary boże!