Moknie biała panna,
wokół mokną kwiaty,
imię jej Zuzanna,
mokną Zuzy szaty!
Panna stoi w wodzie
prawie po kolana,
nie śmiej się narodzie
przecież jest ubrana.
Gdy deszcz się nasili
to ją bardziej zmoczy,
już następnej chwili
panna wodą broczy!
Ktoś się głośno śmieje
że ma mokre szaty,
pewnie się rozdzieje
choćby i na raty.
Deszcz rzęsisty pada
i wody dolewa,
Zuza choć nie rada
to szaty rozdziewa.
Deszcz rzęsisty broi
choć zasila kwiaty,
Zuza naga stoi:
spłynęły jej szaty!
Nie śmiej się narodzie
kiedy biała panna
cała stoi w wodzie
bo to jest fontanna!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz