Bujaj się słoneczko

Smutne jest moje miasteczko,
cisza tu dzisiaj panuje,
leniwi się też słoneczko
bo chandrę w chmurach czuje.


Wyjechało chłopców wielu
za głębokie morze sine
które ich od domów dzieli;
zostawili w nich dziewczyny.

Buja się lekko słoneczko
na jaśku pierzastym,małym,
kiedy wychyli się deczko
wpada w okropne opały.

Smutno jest chłopcom daleko
choć mają dobrą pracę,
bo ktoś tu na nich wciąż czeka,
czasem w poduszkę popłacze.

Buja się słodko słoneczko,
w tygodniu dzionek jeden
lubi wychylić się deczko
bo dzionków ma razem siedem.

Bujaj się, bujaj słoneczko
lecz za często nie wychylaj,
bo cię obmówi miasteczko
a do upadku jest chwila!