Czarodziej i Szeherezada

Kiedy mocno zamknę oczy
znowu jestem czarodziejem;
odnajduję świat uroczy
tam gdzie się ciekawie dzieje!
Do krainy szczęścia wracam
i zapraszam cię do siebie
lecz wyrażnie ci zaznaczam,
że koniecznie obok ciebie
przyjmę chętnie wszystkie dzieci
które zechcą ze mną poznać
już w czarodziejskim świecie
bohaterów mnóstwa bajek
oraz wiele przygód doznać
które fikcją im się zdają!

Tutaj noc trwa bardzo krótko
bo zaledwie parę godzin,
księżyc wschodzi tu cichutko
i zasiada w swojej łodzi.
Kiedy księżyc srebrną łodzią
płynie wolno mleczną rzeką
wtedy swoją duszę słodzisz
cukrem który gwiazdom ścieka!
Gwiazda plecie warkocz długi
który pędzi mrokiem nocy
niby pocisk na usługach
czarodziejskiej wielkiej procy!

Właśnie już Szeherezada
przez słuchaczy otoczona
teraz baśnie opowiada
i wyrażnie jest wzruszona
bowiem w każdej opowieści
wiele prawdy przekazuje!
Pośród jej bajkowych treści
słuchacz role jej znajduje
które grała znakomicie
bo ją niosły przygód fale!
Chociaż mówi tak obficie
siebie wcale nie wychwala.

Od początku opowieści
głos jej płynie jak muzyka
która niesie wiele treści
ale sens ich nie zanika
bo jest czysty jak żródełko:
pieści serce,duszę słodzi,
leczy niby kadzidełko
i jak zefir czoło chłodzi!
W głosie słyszysz tętent koni,
słyszysz także śpiewy ptaków!

Czujesz nawet ciepło dłoni;
tu masz wyobrażnię taką
że ją budzą dżwięki różne
lecz przyjemne dla twych uszu:
omijają martwą próżnię
bo do ciebie trafić muszą!
W głosie słyszysz plusk strumienia
widzisz czerwień żywych kwiatów!
Czujesz jak głos serce zmienia
bo już chcesz przebaczyć bratu
jakieś dawne małe grzechy
popełnione przez braciszka!
Przebaczenie jest pociechą
gdy sercami miłość tryska!

Tajemnicę dzieciom zdradzę
że sąsiadów mych spotykam,
bo mam nadzwyczajną władzę,
kiedy z fajki swojej pykam
to układam tekst pragnienia
z dymu mej magicznej fajki
i spełniają się marzenia
ukochanej waszej bajki!
Kiedy pierwszy promień słońca
na krainę Szczęścia spada
gwiazdy swoją pracę kończą.
Kończy też Szeherezada
opowiadać swoje baśnie
ale tobie wciąż się zdaje
choć się robi coraz jaśniej
że wciąż słuchasz pięknych bajek!